กล้องไดนามิกกว้างเทคโนโลยีเป็นเทคนิคที่ใช้เพื่อให้กล้องมองเห็นลักษณะของภาพภายใต้คอนทราสต์ที่คมชัดมาก ในบางสถานการณ์ที่ความแตกต่างระหว่างแสงและความมืดมากเกินไป กล้องทั่วไปจะถูกจำกัดด้วยความไวของ CCD และภาพที่ถ่ายมักจะมีพื้นหลังที่สว่างเกินไปหรือพื้นหน้ามืดเกินไป เพื่อตอบสนองต่อสถานการณ์นี้ เทคโนโลยีไวด์ไดนามิกจึงเกิดขึ้นและแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เมื่อจำเป็นต้องดูวัตถุในขอบเขตการมองเห็นของกล้องทั่วไปนอกประตูหรือหน้าต่างภายใต้แสงพื้นหลังที่มีความสว่างสูง โดยปกติจะใช้โหมดการชดเชยแสงย้อนส่วนกลาง (BLC) โดยอาศัยการเพิ่มความสว่างของส่วนกลางของลานการมองเห็นเป็นหลัก และลดความสว่างของส่วนรอบๆ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายในการมองเห็นวัตถุที่อยู่ตรงกลางได้ชัดเจน
การชดเชยแสงด้านหลังหรือที่เรียกว่าการชดเชยแสงด้านหลังเป็นกระบวนการแบ่งภาพออกเป็นหลายพื้นที่และแสดงแต่ละพื้นที่แยกกัน ในบางแอปพลิเคชัน ขอบเขตการมองเห็นอาจมีพื้นที่สว่างมาก ในขณะที่วัตถุที่รวมอยู่นั้นถูกล้อมรอบด้วยสนามที่สว่าง ส่งผลให้ภาพที่สลัวและไม่มีเลเยอร์ ในขณะนี้ เนื่องจากระดับสัญญาณสูงที่ AGC ตรวจพบ อัตราขยายของแอมพลิฟายเออร์จึงต่ำมากและไม่สามารถปรับปรุงความสว่างของส่วนหลักของภาพได้ เมื่อมีการชดเชยแสงย้อน กล้องจะตรวจจับเฉพาะพื้นที่ย่อยของขอบเขตการมองเห็นทั้งหมด และจุดทำงานของวงจร AGC จะถูกกำหนดโดยการคำนวณระดับสัญญาณเฉลี่ยของพื้นที่นี้ เนื่องจากระดับเฉลี่ยต่ำของภูมิภาคย่อย แอมพลิฟายเออร์ AGC จะมีอัตราขยายที่สูงกว่า ซึ่งจะเพิ่มความกว้างของสัญญาณเอาท์พุต และทำให้ภาพหลักบนจอภาพมีความชัดเจนยิ่งขึ้น ซึ่งจะช่วยลดความแตกต่างของความสว่างระหว่างภาพพื้นหลังและ ภาพหลักและปรับปรุงการมองเห็นของขอบเขตการมองเห็นทั้งหมด แม้ว่าการชดเชยแสงด้านหลังจะช่วยเพิ่มความสว่างของวัตถุที่กำลังถ่ายภาพ แต่คุณภาพของภาพอาจลดลงบ้าง
และเทคโนโลยีไวด์ไดนามิกเกี่ยวข้องกับการเปิดเผยสองครั้งในเวลาเดียวกัน หนึ่งครั้งเร็วและหนึ่งครั้งช้า จากนั้นจึงสังเคราะห์เพื่อให้สามารถมองเห็นทั้งวัตถุสว่างและมืดบนหน้าจอในเวลาเดียวกัน แม้ว่าทั้งสองมาตรการจะใช้เพื่อเอาชนะความจำเป็นในการมองเห็นเป้าหมายอย่างชัดเจนในสภาพแวดล้อมที่มีแสงด้านหลังจ้า การชดเชยแสงด้านหลังกลับต้องแลกมาด้วยการสูญเสียคอนทราสต์ของภาพ ดังนั้นในแง่หนึ่งกล้องไดนามิกกว้างเป็นการอัปเกรดเป็นการชดเชยแสงด้านหลัง
